Cur haec eadem Democritus?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? At enim hic etiam dolore. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Duo Reges: constructio interrete.
- Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
- Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
- Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
- Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
- Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
- Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
- Istic sum, inquit.
- Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
- Bork
- Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Quis enim tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras oderit?
Cave putes quicquam esse verius. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Nam de isto magna dissensio est. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Ut pulsi recurrant?
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quod equidem non reprehendo; Bestiarum vero nullum iudicium puto. An tu me de L. Bestiarum vero nullum iudicium puto.
- Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
- In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
- [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
- Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem illustriorem satis ornatus possit accedere. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.